●
□ Atilopatil @ : 09:23 : #

● ديگه دارم ميميرم! بسه ديگه! چقدر جلسه؟ چقدر کار؟!! بسه! مردم از بس که اين چند وقته کار داشتم! اين تعطيلي هم که انگار اصلا وجود نداشته! مريض هم که شدم و خونه افتادم و بعدش هم همش کار! واااااااااي! يکي بياد يه حال اساسي به من بده! با اين وضع تا دو روز ديگه جسد ميشم مي افتم کنار خونه!
...
راستي کي مي تونه برای من توی روز بره بانک يه پولي بريزه به يه حسابي و شماره قبض رو به من بده؟ ها؟ نه؟! کسي نيست؟!
...

مي دونستم نميشه روتون حساب کرد!

راستي! عجب بازي های فوتبال توپي داريم امسال! ديدي آقا؟ ديدي چطور ترکيه اومد بالا؟ ديدي؟ راستي.. من که فينال رو کرواسي - هلند ميدم...
□ Atilopatil @ : 09:05 : #

● امسال من که واقعا شدم ايستگاه اتوبوس هرچي ويروسه! بازم مريض شدم! يکشنبه صبح سر حال و خوش بيدار شدم و بعد از تعطيلي ها با حال خوش اومدم سر کار و ... ظهر مريض رفتم خونه و تمام ديروز از بدن درد خونه افتادم!!!

چطور ميشه اين تابلوی ايستگاه رو از خودم بردارم؟؟!!؟!؟؟!؟
□ Atilopatil @ : 13:21 : #

● بازم طبق معمول! هميشه انگار ذات آمديزاد اينه که هيچوقت هيچ حرفي رو کامل گوش نکنه و تنها اون تيکه اي رو که دوست داره بشنوه! به خدا بيشتر دعواها به خاطر همينه که آدم نمي خواد گوش کنه و حرفها درست درک و فهميده نميشن... خدا ميدونه چرا اينطوريه ولي هرچي که باشه اذيت مي کنه و اين اذيت هرطور هم که بخواهي از يادت نميره! حتي اگر کاملا آدم بي خيالي هم باشي از يادت نميره!!! مثالش خود من! بعضي وقتها از يه آدمهايي که فکرش رو هم نمي کني چيزهايي مي بيني که باور کردني نيست و اين چيزها هميشه توی مغزت مي مونه، حتي وقتي که با هزار دردسر و ساعتها حرف سعي مي کني که منطق و رفتار درست رو ايجاد کني، باز هم مي بيني که شخص مورد نظر کار خودش رو انجام ميده و هيچ جور حاضر نيست که اين رفتارش رو تصحيح کنه!
خداييش چيکار ميشه کرد؟ بازم بايد حرف زد و سعي کرد؟ يا نه! ول کني و بي خيال بشي و بازهم طبق معمول خودت رو به شرايط جديد وفق بدي؟ نه! شرايط جديد حال نميده! مگه تا کط و يا تا چه حد ميشه آدم خودش رو وفق بده؟!
□ Atilopatil @ : 11:49 : #

● تولد، تولد، تولدت مبارک... مبارک، مبارک، تولدت مبارک!
يه عالمه تولدت مبارک!

□ Atilopatil @ : 09:07 : #